Tomaso Antonio Vitali

Tomaso Antonio Vitali (twieled fis-7 ta’ Marzu 1663 – miet fid-9 ta’ Mejju 1745) kien kompożitur u vjolinist Taljan minn Bologna, iben il-kbir Giovanni Battista Vitali. Huwa magħruf l-iktar għal chaconne fil-G minuri għall-vjolin u għall-continuo, li ġiet ippubblikata minn manuskritt fis-Sächsische Landesbibliothek ta’ Dresden f’Die Hoch Schule des Violinspiels (1867) editjat mill-vjolinist Ġermaniż Ferdinand David. Il-firxa wiesgħa ta’ modulazzjonijiet tagħha f’noti distanti qanqlet spekulazzjonijiet li ma setgħetx tkun opra Barokka ġenwina.

Tomaso Antonio Vitali
Ħajja
Twelid	Bolonja, 7 Marzu 1663
Nazzjonalità	Stati Papali
Mewt	Modena, 9 Mejju 1745
Familja
Missier	Giovanni Battista Vitali
Tribù	Vitali (en)
Edukazzjoni
Lingwi	Taljan
Għalliema	Antonio Maria Pacchioni (en)
Okkupazzjoni
Okkupazzjoni	kompożitur vjolinist għalliem tal-mużika
Xogħlijiet importanti	Chaconne fil-G minuri
Moviment	mużika Barokka
Strument/i tal-mużika	vjolin

Bijografija

Vitali studja l-kompożizzjoni f’Modena ma’ Antonio Maria Pacchioni, u ġie impjegat fl-orkestra tal-familja Este mill-1675 sal-1742. Huwa kien ukoll għalliem u fost l-istudenti tiegħu kien hemm Evaristo Felice dall'Abaco, Jean Baptiste Senaillé, Girolamo Nicolò Laurenti u Luca Antonio Predieri.

Fost ix-xogħlijiet awtentiċi ta’ Vitali hemm sett ta’ sonati bi tlieta ppubblikat bħala l-opri nri 1 u 2 (1693), sonati tal-kamra, u sonati bil-vjolin (inkluż l-opra nru 6 tiegħu) fost xogħlijiet oħra. Fost dawk li ġew irreġistrati hemm dawk kollha fl-opra nru 1 (fuq Naxos 8.570182), tlieta mis-sonati bil-vjolin (fuq it-tikketta Żvizzera Gallo), u wħud mis-settijiet ta’ sonati mill-opri nri 2 u 4 (l-opra nru 4; nru 12 fuq Classica CL 101 mill-Finlandja).

Tomaso Antonio Vitali miet f’Modena fid-9 ta’ Mejju 1745.

Chaconne

Chaconne hija forma mużikali li tintuża biex titwassal varjazzjoni fi progressjoni armonika qasira ripetuta fuq baxx ostinat. Ix-chaconne ġiet immarkata minn kopjatur, fil-mument tat-traskrizzjoni, fil-marġni ta’ fuq tal-ewwel paġna tal-manuskritt ta’ Dresden bħala "Parte del Tomaso Vitalino" (il-parti ta’ Tomaso Vitalino), li jaf kien jew ma kienx Vitali. Karatteristika li tispikka fl-istil tax-chaconne ta’ "Vitali" hija l-mod kif tibdel in-noti, sa ma tilħaq it-territorji distanti tal-B-baxxa minuri u E-baxxa minuri, modulazzjonijiet li ma kinux karatteristiċi tal-era Barokka, peress li l-bidla fin-noti saret xi ħaġa tipika biss fir-Romantiċiżmu. Dan l-aħħar, il-manuskritt Mus. 2037/R/1 fis-Sächsische Landesbibliothek ta’ Dresden ġie identifikat li għadda minn taħt idejn Jacob Lindner, kopjatur magħruf li kien jaħdem fil-Hofkapelle ta’ Dresden bejn l-1710 u l-1730, u jkompli juri l-awtentiċità tiegħu. Minkejja d-dubji mużikoloġiċi, l-opra minn dejjem kienet popolari fost il-vjolinisti. Pereżempju, Jascha Heifetz għażilha, f’“verżjoni rranġata u alterata ħafna”, b’akkumpanjament tal-orgni, biex jiftaħ id-debutt tiegħu fi New York f’Queen's Hall fil-5 ta’ Mejju 1920. Jeżistu għadd ta’ arranġamenti tagħha għall-vjolin u għall-pjanu magħmula minn Ferdinand David u minn Léopold Charlier, għall-vjolin u għall-orgni, u għall-vjolin u għall-orkestra magħmula minn Ottorino Respighi, u hemm traskrizzjonijiet tagħha għall-vjola u għall-pjanu magħmula minn Friedrich Hermann (1828-1907) u minn Alan Arnold (vjolist u pubblikatur kontemporanju Amerikan tal-mużika, u sid il-"Viola World Publications") u għaċ-ċello u għall-pjanu magħmula minn Luigi Silva.