Pontormo
Pontormo | |
---|---|
Ħajja | |
Twelid | Empoli, 24 Mejju 1494 |
Mewt | Firenze, 31 Diċembru 1556 (Gregorian) |
Familja | |
Missier | Bartolommeo di Jacopo di Martino |
Edukazzjoni | |
Lingwi | Taljan |
Għalliema |
Piero di Cosimo Andrea del Sarto Leonardo da Vinci |
Studenti |
uri
|
Okkupazzjoni | |
Okkupazzjoni |
pittur disinjatur |
Post tax-xogħol | Firenze |
Xogħlijiet importanti |
Viżitazzjoni a' Carmignano Vertumnu u Pomona Pala Pucci It-Tniżżil mis-Salib Q3693900 |
Moviment | Manjeriżmu |
Moviment artistiku | ritratt |
Jacopo Carucci (twieled fl-24 ta' Mejju 1494 – miet fit-2 ta' Jannar 1557), ġeneralment magħruf bħala Jacopo da Pontormo, Jacopo Pontormo, jew sempliċiment Pontormo, kien pittur u ritrattista Manjerist Taljan mill-Iskola Fjorentina. Ix-xogħol tiegħu jirrappreżenta bidla stilistika profonda mir-regolarità kalma tal-perspettiva li kkaratterizzat l-arti tar-Rinaxximent Florentin.[1] Huwa famuż għall-użu ta' pożi mtewmin, flimkien ma' perspettiva ambigwa; il-figuri tiegħu ħafna drabi jidhru jtiru f'ambjent inċert, mingħajr l-effet tal-forza tal-gravità.
Bijografija u xogħol bikri
immodifikaJacopo Carucci twieled f'Pontorme, ħdejn Empoli, minn Bartolomeo di Jacopo di Martino Carrucci u Alessandra di Pasquale di Zanobi. Vasari jirrakkonta kif it-tifel orfni, "żagħżugħ, melankoniku, u solitarju", kien imur minn pittur għall-ieħor meta kien apprendist żagħżugħ:
Jacopo ma kienx ilu xahrejn Firenze meta Bernardo Vettori bagħtu joqgħod għand Leonardo da Vinci, u mbagħad ma' Mariotto Albertinelli, Piero di Cosimo, u fl-aħħar, fl-1512, għand Andrea del Sarto, li ma tantx dam miegħu, għax wara li lesta d-disinji għall-arkata tas-Serviti, ma jidhirx li Andrea qabel miegħu, kienet x'kienet ir-raġuni. |
Pontormo kien jaħdem Firenze u madwarha ħafna drabi taħt il-patroċinju tal-Medici. Żjara li għamel f'Ruma, l-aktar biex jara x-xogħol ta' Mikelanġlu, influwenzat ħafna l-istil tiegħu ta' aktar tard, b'figuri b'wiċċhom tturmentat u ġisimhom tawwali li kienu saru karatteristiċi tax-xogħol tiegħu. Bħala eżempju tal-istil bikri ta' Pontormo insibu l-affresk li juri l- Viżitazzjoni tal-Madonna lil Santa Eliżabetta, bil-figuri tiegħu bilanċjati, qishom f'żifna, impinġija bejn l-1514 u l-1516.
Din il-Viżitazzjoni bikrija tagħmel kuntrast interessanti mal-pittura tiegħu tal-istess suġġett li saret madwar għaxar snin wara, li llum tinsab fil-knisja parrokkjali ta' San Mikiel Arkanġlu f'Carmignano, madwar 20 km fil-punent ta' Firenze. Meta nqegħdu dawn iż-żewġ pitturi maġenb xulxin — waħda mill-istil bikri tiegħu, u l-oħra mill-perjodu matur tiegħu— naraw ċar l-iżvilupp artistiku ta' Pontormo. Fl-ewwel xogħol, Pontormo huwa ħafna eqreb fl-istil tal-għalliem tiegħu, Andrea del Sarto, u tal-prinċipji artistiċi tar-rinaxximent tal-bidu tas-seklu sittax. Pereżempju, il-figuri jinsabu fi ftit inqas minn nofs l-għoli tal-pittura sħiħa, u għalkemm daqsxejn aktar iffullata milli kien jippreferi l-bilanċ strett tar-rinaxximent għoli, tal-inqas imqegħdin f'ambjent arkitettoniku klassikifikanti f'distanza komda mill-ispettatur. Fix-xogħol ta' wara, il-ispettatur jinġieb kważi qrib wisq il-Madonna u Santa Eliżabetta, li jersqu lejn xulxin fi sħab ta' drappijiet. Barra minn hekk, l-ambjent arkitettoniku ċar li huwa mibni bir-reqqa fl-ewwel piitura ġie abbandunat għal kollox favur ambjent urban vag.
Il-kwadri tiegħu dawr il-ħajja ta' Ġużeppi tat-Testment il-Qadim (issa fin-National Gallery ta' Londra) joffru eżempju ieħor tal-istil li kien qed jiżviluppa Pontormo. Impinġijin madwar l-istess żmien tal-ewwel Viżitazzjoni, dawn ix-xogħlijiet (bħal Ġużeppi fl-Eġittu, fuq ix-xellug) juru xejra ferm aktar manjerista. Skont Giorgio Vasari, dak li ppoża għat-tifel bilqiegħda fuq tarġa kien l-apprendist żagħżugħ tiegħu, Bronzino.
Fis-snin bejn il-Viżitazzjoni tas-SS Annunziata u dik ta' San Michele, Pontormo ħa sehem fid-dekorazzjoni bl-affreski tas-sala tal-villa fil-kampanja tal-Medici f'Poggio a Caiano (1519-1520), 17 km fil-Majjistral it-Tramuntana ta' Firenze. Hemmhekk pinġa affreski fi stil ta' ġeneru pastorali, mhux komuni għall-pitturi Florentini; is-suġġett tal-affreski kien il-leġġenda klassika ma tantx magħrufa ta' Vertumnu u Pomona f'lunetta .
Fl-1522, meta faqqgħet il-pesta f'Firenze, Pontormo mar joqgħod iċ-Certosa di Galluzzo, monasteru tal-Kartużjani bil-klawsura fejn il- patrijiet kellhom il-vot ta' silenzju. Pinġa sensiela ta' affreski, issa pjuttost bil-ħsara, fuq il-passjoni u l-qawmien ta' Kristu. Dawn l-affreski juru b'mod speċjali l-influwenza tal-inċiżjonijiet ta' Albrecht Dürer, li ta' spiss ispiraw lil Pontormo wara li mar lura Firenze.[2]
Xogħlijiet ewlenin f'Firenze
immodifikaIt-titular kbir għall-Cappella Capponi ddisinjata minn Brunelleschi fil-knisja ta' Santa Felicita, Firenze, li turi It-Tniżżil mis-Salib (1528), hija meqjusa minn ħafna bħala l-kapulavur ta' Pontormo.
Il-figuri, b'forom immudellati b'mod qawwi u kuluri brillanti jinsabu magħqudin f'kompożizzjoni enormi, kumplessa u vortikuża, li tinsab fi spazju li m'għandux ħafna fond. Għalkemm is-soltu magħrufa bħala It-Tniżżil mis-Salib, m'hemm l-ebda salib fil-pittura. Ix-xena tista' tiġi msejħa Lamentazzjoni jew L-Erfiegħ tal-Ġisem ta' Kristu. Dawk li qed iniżżlu lil Kristu jidhru imnikktin daqs dawk li qed jibku. Għalkemm qed iġorru t-toqol ta' raġel kiber, bilkemm jidhru li qed imissu l-art; il-figura t'isfel b'mod partikolari qed tibbilanċja b'mod delikat u mhux plawsibbli fuq iż-żewġ swaba' ta' saqajha ta' quddiem. Dawn iż-żewġ żgħażagħ ġieli jiġu interpretati bħala anġli, iġorru lil Kristu fil-vjaġġ tiegħu lejn is-Sema. F'dak il-każ, is-suġġett tal-istampa jersaq aktar lejn Id-Dfin, għalkemm il-fatt li m'hemmx qabar jmur kontra dik it-teorija, hekk kif in-nuqqas ta' salib joħloq problema għall-interpretazzjoni ta' Tniżżil. Fl-aħħarnett, ġie nnutat ukoll li l-pożizzjonijiet ta' Kristu u l-Verġni donnhom jirrepetu dawk tal-pożizzjonijiet tal-Pietà ta' Mikelanġlu f'Ruma, għalkemm hawn fit-Tniżżil l-omm u binha ġew mifrudin. B'hekk, minbarra elementi ta' Lamentazzjoni u Dfin, din il-kwadru fih ħjiel ta' Pietà.[3] Hemm min jaħseb li l-figura bil-baffi fl-isfond fil-lemin nett huwa awto-ritratt ta' Pontormo bħala Ġużeppi minn Arimatija.
Fuq il-ħajt fuq il-lemin tat-Tniżżil, Pontormo pinġa affresk bix-xena tal-Annunzjazzonji (fuq ix-xellug). Bħal fil-każ tat-Tniżżil, l-attenzjoni ewlenija tal-artist hija fuq il-figuri nfushom aktar milli fuq l-ambjent tagħhom. Imqegħdin kontra ħitan bojod, l-Anġlu Gabrijel u l- Verġni Marija huma ppreżentati f'ambjent simplifikat ħafna. Id-dettalji arkitettoniċi fittizji fuq kull wieħed minnhom, huma mpinġijin biex jixbħu l-pietra serena (ġebel griż) tal-intern ta' Santa Felicità, u b'hekk jgħaqqdu l-ispazju tagħhom mal-ispazju attwali tal-ispettatur. Il-kuntrast kbir bejn il-figuri u madwarhom jagħmel il-ħwejjeġ brillanti tagħhom kważi donnhom jiddu fid-dawl tat-tieqa ta' bejniethom, kontra l-isfond sempliċi, bħallikieku l-koppja dehret mirakolużment f'estensjoni tal-ħajt tal-kappella. L-Annunzjazzjoni tixbaħ il-Viżitazzjoni tiegħu imsemmija hawn fuq li qiegħda fil-knisja ta' San Michele f'Carmignano kemm fl-istil u l-qagħdiet qishom jittajru tal-figuri.
Vasari jgħidilna li l-koppla kienet oriġinarjament impinġija b'Alla l-Missier u Erba' Patrijarki. Id-dekorazzjoni fil-koppla tal-kappella issa ntilfet, iżda baqa' erba' medaljuni tondi bl-Evanġelisti jżejnu l-pennakki, mpinġijin minn Pontormo u l-istudent ewlieni tiegħu Agnolo Bronzino, flimkien. Iż-żewġ artisti tant ikkollaboraw mill-qrib li l-ispeċjalisti għadhom jiddiskutu liema medaljuni pinġew.
Dan ix-xogħol ħadlu tliet snin lil Pontormo biex ilestih. Skont Vasari, billi Pontormo xtaq fuq kollox li “jagħmel l-affarijiet kif irid hu mingħajr ma jkun imdejjaq minn ħadd,” hu għalaq il-kappella biex ħadd ma jindaħallu. Vasari jkompli jgħid, “U għalhekk, wara li pinġieha bil-mod tiegħu mingħajr ma ħadd minn sħabu jkun jista' jindikalu xi ħaġa jew oħra, fl-aħħar inkixfet u Firenze kollha baqgħet mistgħaġba. . ."[4]
Hemm għadd ta' xogħlijiet oħra ta' Pontormo li għadhom Firenze; fil-Galleria degli Uffizi hemm l-Ikla f'Emmaws kif ukoll xi ritratti.
Ħafna mill-kwadri l-aktar magħrufa ta' Pontormo, bħas-sensiela bikrija ta' Ġużeppi fl-Eġittu (c. 1515) u l-Martirju ta' San Maurizju u l-Leġjun Teban (c. 1531) juru folol ta' nies jduru f'contrapposto estrem ta' ħafna pożizzjonijiet varjati.
Ir-ritratti tiegħu, karatteristiċi ħafna, juru l-istess proporzjonijiet Manjeristi.
Xogħlijiet mitlufin jew bil-ħsara
immodifikaĦafna mix-xogħlijiet ta' Pontormo ġarrbu l-ħsara, fosthomm il-lunetti għall-kjostru fil-monasteru Kartużjan ta' Galluzo. Issa huma murija ġewwa fl-istat bil-ħsara.
Forsi l-aktar traġiku huwa t-telf tal-affreski mhux mitmuma għall-kor tal-Bażilika ta' San Lorenzo, Firenze li ħadulu l-aħħar għaxar snin ta' ħajtu.[5] L-affreski tiegħu kienu juru l-Ġudizzju Universali magħmul minn tgħaqqida inkwetanti ta' figuri jitqawxu. It-tpinġijiet fuq il-karta li fadal, li juru sriebet strambi u mistiċi ta' iġsma, għandom effett kważi alluċinatorju. Il-pittura tal-figuri Fjorentina kienet sa dak iż-żmien saħqet prinċipalment fuq figuri lineari u skulturali. Pereżempju, il-Kristu fil-Ġudizzju Universali ta' Mikelanġlu fil-Kappella Sistina huwa massa solida, mimlija rabja ħarxa; b'kuntrast, Ġesù fil-Ġudizzju Universali ta' Pontormo għandu poża mibruma u milwija, bħal mewġa fis-smewwiet. L-anġli jduru madwaru f'pożizzjonijiet saħansitra aktar serpentini. Waqt li x-xogħol ta' Pontormo mis-snin 1520 deher li kien jittajjar f'dinja ftit mimsusa mill-forza gravitazzjonali, il-figuri tal-Ġudizzju Universali donnhom ħarbu minnha għal kollox.
Fil-Ġudizzju Univerali, Pontormo mar kontra t-tradizzjoni pittorjali u teoloġika billi poġġa lil Alla l-Missier f'riġlejn Kristu, minflok 'il fuq minnu, idea li Vasari sabha ferm inkwetanti:
Imma qatt ma stajt nifhem is-sinifikat ta' din ix-xena,. . . Jiġifieri, x'ried jgħid biha f'dik il-parti fejn hemm Kristu fil-għoli, iqajjem il-mejtin, u taħt saqajh hemm Alla l-Missier, li qed joħloq lil Adam u Eva. Barra dan, f'waħda mill-kantunieri, fejn jinsabu l-erba' Evanġelisti, nudi, bil-kotba f'idejhom, ma jidhirlix li f'post wieħed ta ħsieb għal xi ordni ta' kompożizzjoni, jew kejl, jew ħin., jew varjetà fl-irjus, jew diversità fil-kuluri tal-laħam, jew, f'kelma waħda, għal kwalunkwe regola, proporzjon jew liġi tal-perspettiva, għax ix-xogħol kollu huwa mimli figuri nudi b'ordni, disinn, invenzjoni, kompożizzjoni, kulur, u pittura maħduma skond il-metodu tiegħu biss. . .
Valutazzjoni kritika u wirt
immodifikaIl-Ħajja ta' Pontormo ta' Vasari turih bħala wieħed magħluq fih innifsu u nevrotku waqt li fl-istess ħin kien fiċ-ċentru tal-artisti u l-patruni ta' żmienu. Din ix-xbieha ta' Pontormo influwenzat il-kunċett popolari tal-artist, kif jidher fil-film ta' Giovanni Fago, Pontormo - un amore eretiko. Fago jpinġi lil Pontormo bħala wieħed mifni b'dedikazzjoni solitarja u fl-aħħar mill-aħħar paranojka għall-proġett finali tiegħu tal-Ġudizzju Universali, li ħafna drabi żamm mistur minn dawk li riedu jarawh. Madankollu, kif irrimarkat l-istorika tal-arti Elizabeth Pilliod, Vasari kien f'kompetizzjoni ħarxa mal-bottega ta' Pontormo/Bronzino fiż-żmien meta kien qed jikteb il-Ħajja tiegħu tal-Pitturi, Skulturi u Arkitetti l-aktar Eċċellenti. Din ir-rivalità professjonali bejn iż-żewġ botteghe setgħet tat lil Vasari motivazzjoni abbundanti biex lill-avversarju tiegħu inaqqaslu l-patroċinju tal-Medici.[6]
Forsi b'riżultat tat-twaqqigħ għaċ-ċajt ta' Vasari, jew forsi minħabba l-kapriċi tal-gost estetiku, ix-xogħol ta' Pontormo ma baqax moda għal xi ftit sekli. Il-fatt li ħafna mix-xogħlijiet tiegħu ntilfu jew saritilhom ħsara serja huwa xhieda ta' din it-traskuraġni, għalkemm l-istoriċi tal-arti kontemporanja reġgħu bdew jieħdu interess fih. Tabilħaqq, bejn l-1989 u l-2002, il-pittura ta' Pontormo, Ritratt ta' Alabardier (fuq il-lemin), kienet il-pittura tal-maestri l-kbar l-aktar għalja fid-dinja.
Kienx veru jew le r-rakkont ta' Vasari, huwa ċertament minnu li l-idjosinkrażi artistiċi ta' Pontormo pproduċew stil li ftit kienu kapaċi (jew lesti) jimitaw, bl-eċċezzjoni tal-eqreb student tiegħu Bronzino. Ix-xogħol bikri ta' Bronzino tant hu qrib ta' dak tal-għalliem tiegħu, li min hu l-awtur ta' diversi pitturi mill-għoxrinijet u t-tletinjijiet tas-seklu 16 għadu qed jiġu kkontestat—per eżempju, l-erba' tondi li fihom l-Evanġelisti fil-Kappella Capponi, u r-Ritratt ta' Sinjura liebsa l-Aħmar li issa qiegħed Frankfurt.
Pontormo għandu ftit mill-manjeriżmu ta' Rosso Fiorentino u ta' Parmigianino. B'ċertu mod antiċipa l-Barokk kif ukoll l-istil mimli tensjoni ta' El Greco. L-eċċentriċitajiet tiegħu rriżultaw ukoll f'sens oriġinali ta' kompożizzjoni. F'xi pitturi, il-kompożizzjonijiet tiegħu huma koeżivi imma mhux dejjem. Il-figuri fit-Tniżżil, pereżempju, jidhru li qed jirfdu 'l xulxin: bit-tneħħija ta' xi waħda minnhom il-kompożizzjoni taqa' kollha, waqt li f'xogħlijiet oħra, bħal fil-kwadri ta' Ġużeppi, hemm folla konfuża ta' nies. Imma mbagħad fit-tpinġijiet ta' wara narawh fużjoni grazzjuża ta' iġsma f'kompożizzjoni li tinkludi l-forma ovali madwar Ġesù fil-Ġudizzju Universali.
Antoloġija tax-xogħlijiet
immodifikaXogħlijiet bikrin (sal-1521)
immodifikaPittura | Data | Sit | Link |
---|---|---|---|
Leda u ċ-Ċinju (attribuzzjoni inċerta) | 1512–1513 | Galleria degli Uffizi, Firenze | |
Apollo u Daphne | 1513 | Mużew tal-Arti tal-Bowdoin College, Brunswick, Maine | [1] |
Konversazzjoni Qaddisa | 1514 | Cappella San Luca, Santissima Annunziata, Firenze | |
Madonna bil-Bambin mat-Tarbija San Ġwann Battista | c. 1514 | Whitfield Fine Art, Londra | [2] |
Episodju tal-Ħajja fl-Isptar | 1514 | Accademia, Firenze | [3] |
Veronika u lx-xbieha | 1515 | Cappella Medici, Santa Maria Novella, Firenze | |
Viżitazzjoni | 1514 – 1516 | Santissima Annunziata, Firenze | [4] |
Mara b'qoffa Lady with Basket of Spindles (attribwit lil Andrea del Sarto ) | 1516–1517 | Galleria degli Uffizi, Firenze | |
Pannewwi tal-kamra tas-sodda taż-żwieġ għal Pier Francesco Borgherini. (Tnejn oħrajn ta' Francesco Bacchiacca ) | |||
Ġużeppi juri ruħu lil ħutu | 1516–1517 | National Gallery, Londra | |
Ġużeppi Mibjugħ lil Potifar | 1516–1517 | National Gallery, Londra | [5] |
Ħut Ġużeppi Jitolbuh l-Għajnuna | 1515 | National Gallery, Londra | [6] |
Il-Faragħun mal-Furnar | 1516–1517 | National Gallery, Londra | [7] |
Ġużeppi fl-Eġittu | 1517–1518 | National Gallery, Londra | [8] |
San Kwintinu (Attribwit ukoll lil Giovanni Maria Pichi ) | 1517 | Pinacoteca comunale, Sansepolcro | |
Ritratt ta' Bejjiegħ tal-Pelliċċi | 1517–1518 | Louvre, Pariġi | [9] |
San Ġeromu u San Franġisk | 1518 | Whitfield Fine Art, Londra | [10] |
Madonna bil-Bambin u xi Qaddisin (Pala Pucci) | 1518 | San Michele Visdomini, Firenze | |
Ritratt ta' Mużiċist | 1518–1519 | Galleria degli Uffizi, Firenze | |
Sant Antnin Abbati | 1518–1519 | Galleria degli Uffizi, Firenze | [11] |
Ritratt ta' Cosimo l-Anzjan | 1518–1519 | Galleria degli Uffizi, Firenze | [12] |
Ġwanni l-Evanġelista u l-Arkanġlu Gabrijel | 1519 | Knisja ta' S. Michele, Empoli | |
Adorazzjoni tal-Maġi | 1519–1521 | Palazzo Pitti, Firenze | |
Vertumnu u Pomona | 1519–1521 | Villa Medici, Poggio a Caiano | |
Studju ta' Ras il-Bniedem (Tpinġija) | Metropolitan Museum of Art, New York City | [13] | |
Ritratt ta' Gentleman bil-ktieb u l-ingwanti | 1540-1541 | Kollezzjoni Cerruti, Castello di Rivoli Museo d'Arte Contemporanea, Rivoli-Turin | [14] |
Xogħlijiet tal-maturità (1522 – 30)
immodifikaPainting | Date | Site | Link |
---|---|---|---|
Il-Madonna bil-Bambin ma Erba' Qaddisin | 1520–1530 | Metropolitan Museum, New York City | |
Ritratt ta' Żewġt Iħbieb | c. 1522 | Fondazione Giorgio Cini, Venezja | |
Il-Madonna bil-Bambin ma' Żewġ Qaddisin (Bronzino?) | c. 1522 | Galleria degli Uffizi, Firenze | [15] |
Sagra Familja ma' San Ġwan | 1522–1524 | Gosudarstvennyj Muzej Ėrmitaž, San Pietruburgu | [16] |
Il-Madonna bil-Bambin ma' San Ġwann (Attribut lil Rosso Fiorentino) | 1523–1525 | Galleria degli Uffizi, Firenze | |
I-Talba f'Getsemani (kopji minn Jacopo da Empoli) | 1523–1525 | Certosa di Galluzzo | [17] |
Il-Mixja sal-Kalvarju | 1523–1525 | Certosa di Galluzo | [18] |
Kristu quddiem Pilatu | 1523–1525 | Certosa di Galluzzo | [19] |
It-Tniżżil mis-Salib | 1523–1525 | Certosa di Galluzzo | |
Il-Qawmien mill-Mewt | 1523–1525 | Certosa di Galluzzo | [20] |
L-ikla ta' Emmaws | 1525 | Galleria degli Uffizi, Firenze | [21] |
Studju ta' Patri Kartużjan (Tpinġija) | 1525 | Galleria degli Uffizi, Firenze | [22] |
Il-Madonna bil-Bambin ma' żewġ anġli | 1525 | San Francisco Museum of Art, San Francisco | [23] |
Ritratt ta' Żagħżugħ liebes roża | 1525–1526 | Pinacoteca Communale, Lucca | |
Tabernaklu ta' San Giuliano, Boldrone, Kurċifiss mal- San Ġwann, u Santu Wistin | 1525–1526 | Accademia, Firenze | |
It-Twelid ta' San Ġwann | 1526 | Galleria degli Uffizi, Firenze | |
San Ġlormu Penitent | 1526–1527 | Lower Saxony State Museum, Hanover | |
Il-Madonna bil-Bambin ma' San Ġwann (Bronzino?) | 1526–1528 | Galleria degli Uffizi, Firenze | |
Il-Madonna bil-Bambin ma' San Ġwann | 1527–1528 | Galleria degli Uffizi, Firenze | [24] |
San Mattew, San Luqa u San Ġwann (San Mark pinġih Bronzino) | 1525–1526 | Santa Felicita, Cappella Capponi, Firenze | |
It-niżżil mis-Salib | 1526–1528 | Santa Felicita, Cappella Capponi, Firenze | [25] |
L-Annunzjazzoni | 1527–1528 | Santa Felicita, Cappella Capponi, Firenze | [26] [27] |
Ritratt ta' Francesca Capponi, bħala Santa Marija Madalena | 1527–1528 | Whitfield Fine Art, Londra | [28] |
Il-Viżitazzjoni | 1528–1529 | Knisja ta' San Francesco e Michele, Carmignano | [29] |
Il-Madonna bil-Bambin ma' Sant Anna u erba' qaddisin | 1528–1529 | Louvre, Pariġi | [30] |
Ritratt ta' Alabardier | 1528–1530 | J. Paul Getty Museum, Los Angeles | [31] |
L-Għaxart Elef Martri | 1529–1530 | Palazzo Pitti, Firenze | |
Ritratt ta' raġel bil-beritta ħamra | 1530 | National Gallery, Londra |
Xogħlijiet tat-tard (wara l-1530)
immodifikaPittura | Data | Sit | Link |
---|---|---|---|
Martirju ta' San Maurizju u l-Leġjuni Tebani (Pontormo & Bronzino) | 1531 | Galleria degli Uffizi, Firenze | |
Noli me Tangere (Bronzino? ) | 1531 | Casa Buonarroti, Firenze | [32] |
Ritratt ta' mara bl-aħmar bil-ġriewi, (Bronzino? ) | 1532–1533 | Städelsches Kunstinstitut, Frankfurt | |
Venere u Kupidu | 1532–1534 | Galleria dell'Accademia, Firenze | |
Ritratt ta' Alessandro de' Medici | qabel Diċembru 1535 | Philadelphia Museum of Art, Philadelphia | [33] |
Ritratt ta' Alessandro de' Medici | c. 1534–1535 | Chicago Museum of Art, Chicago | [34] |
Tkeċċija ta' Adam u Eva | c. 1535 | Galleria degli Uffizi, Firenze | |
Studju għat-Tliet Grazzji (Tpinġija) | 1535 | Galleria degli Uffizi, Firenze | [35] |
Ritratt ta' Maria Salviati de' Medici u Giulia de' Medici (Pittura) | c. 1539 | Walters Art Museum, Baltimore | [36] |
Ritratt ta' Niccolò Ardinghelli | National gallery, Washington, DC | [37] | |
Ritratt ta' Maria Salviati | 1543–1545 | Galleria degli Uffizi, Firenze | |
Xena Sagrifiċjali | c. 1545 | Museo di Capodimonte, Napli | |
Il-Ktieb Tiegħi (Djarju ta' Pontormo ) | 1554–1556 | Biblioteca Nazzionale, Firenze | |
Ritratt ta' Pontormo (Bronzino) | [38] | ||
San Franġisk (Tpinġija) | Museum of Fine Arts, Boston | [39] | |
San Lawrenz (disinji għal affresk) | [40] [41] [42] |
Referenzi
immodifika- ^ "Pantormo: Miraculous Encounters".
- ^ The Morgan Library and Museum, Jacopo Pontormo, Bruce Edelstein, Davide Gasparotto, Giada Damen, u Cristina Gnoni Mavarelli. 2018. Miraculous Encounters: Pontormo from Drawing to Painting. Los Angeles: The J. Paul Getty Museum. p. 109. ISBN 978-1-60606-589-1
- ^ Nistgħu nippruvaw niddefinixxu l-arti manjerista billi nikkaretterizzaha bħala arti li ssegwi l-arti kontra arti li ssegwi n-natura jew il-ħajja. [Ara pereżempju l-idea ta' Sydney Freedberg f' "Observations on the Painting of the Maniera" Art Bulletin 47 (1965), pp. 187–97.] Għalkemm Freedberg ma jikklassifikax 'il Pontormo bħala pittur strettament tal-maniera, jekk naċċettaw li t-Tniżżil ma tikkwotax il Pietà ta' Mikelanġlur aktar inkunu nistgħu nifhmu kif Pontormo jista' jitqis bħala manjerist.
- ^ Giorgio Vasari, The Lives of the Artists, tradott għall-Ingliż minn Julia Conaway Bondanella u Peter Bondanella (Oxford University Press, 1998), p. 409
- ^ Kien għadu jista' jarah0m il-vjaġġatur Lassel ifil-vaġġi tiegħu fl-Italja, ippubblikat fl-1698, paġna 105.
- ^ Ara "An Introduction to Vasari's Story" f'Pontormo, Bronzino, and Allori: A Genealogy of Florentine Art (New Haven, CT: Yale University Press, 2001).
- ^ ""Ritratt ta' of Maria Salviati de' Medici ma' Giulia de' Medici". Walters Art Museum".
- ^ Strehlke, C. B., Cropper, E., & Philadelphia Museum of Art. (2004). Pontormo, Bronzino, and the Medici: The Transformation of the Renaissance Portrait in Florence. Philadelphia: Philadelphia Museum of Art in association with the Pennsylvania State University Press. p. 108. ISBN 0876331819
Aktar qari
immodifika- Krystof, Doris. Joseph Carrucci, known as Pontormo 1494–1557. Köln: Konemann, 1988. ISBN 3-8290-0254-8
- Keener, Chrystine. (2021). Pontormo's lost frescoes at San Lorenzo : political propaganda and dynastic symbolism.