Ġiljan l-Ospitalier: Differenza bejn il-verżjonijiet

Aktarx li l-leġġenda ta’ San Ġiljan taf il-bidu tagħha fil-Medju Evu, fi Franza jew fil-Belġju. Din il-leġġenda malajr xegħlet l-immaġinazzjoni popolari ta’ l-Ewropej medjevali. San Ġiljan kien magħruf, l-istess bħall-Arkanġlu [[San Rafel]] u bħal [[San Kristoforu]], bħala patrun tal-vjaġġaturi, u wkoll bħala patrun tadtal-dvernaralukandiera u tal-ibliet ta’ Gand u ta’ Macerata. Fid-Decameron (1353) ta’ [[Boccaccio]], l-ewwel kapolavur letterarju tar-[[Rinaxximent]] Taljan (fil-ħdax -il jum, il-ħdax -il novella) diġà niltaqgħu mal-Paternoster ta’ San Ġiljan li sal-ġurnata tal-lum għadu jgħaddi minn fomm għal fomm f’ħafna nħawi tal-[[Italja]]. Il-leġġenda ta’ San Ġiljan ispirat ħafna poeżija popolari fit-tradizzjoni tal-Leggenda Aurea tal-aġjografu Ġenwiż, id-Dumnikan Giacomo da Vararazze. Il-punti ewlenin tal-leġġenda jinsabu miġburin f’orazione popolari ta’ endekasillabi (versi bi ħdax-il sillaba) epiċi. Din kienet imxandra mal-Italja kollha, mir-Romagna sal-Kalabrija. Din l-orazione nsibuha wkoll fil-[[Biblijoteka Nazzjonali ta' Malta|Biblijoteka Nazzjonali]] tagħna, fil-Belt Valletta u tmur lura sas-seklu ħmistax, skond il-paleografu awtorevoli [[Dom Mauro Inguanez]]. Fl-1902 dehret għall-ewwel darba bil-Malti, f’forma ta’ proża, bl-isem ‘Il-Kaċċatur u iċ-Ċerv -Ġrajja tal-Fjandri’ fis-sensiela Kotba tal-Mogħdija taż-Żmien. Il-leġġenda ispirat ukoll xogħlijiet ta’ l-arti mill-aqwa. Fis-seklu tlettax insibu vetrata mill-isbaħ li tirrafigura lil San Ġiljan, ta’ artist mghux magħruf, fil-[[Katidral ta’ Chartres]]. Fis-seklu erbatax saru affreski imponenti li juru lill-qaddis fil-Katidral ta’ Trento u fis-seklu ta’ wara saru affreski tiegħu fil-Palazzo Comunale ta’ [[Assisi]].