Hryhorii Kvitka-Osnovianenko

kittieb u ġurnalist Ukren

Hryhorii Kvitka-Osnovianenko (bl-Ukren: Григорій Квітка-Основ'яненко, twieled fid-29 ta' Novembru 1778 – miet fl-20 ta' Awwissu 1843) kien kittieb, ġurnalist u drammaturgu Ukren. Huwa kien il-fundatur tal-proża klassiċista Ukrena.[1] Twieled qrib Kharkiv.

Hryhorii Kvitka-Osnovianenko
Ħajja
Twelid Osnova (en) Translate, 18 Novembru 1778 (in Julian calendar), 1778
Mewt Kharkiv, 8 Awwissu 1843 (Julian)
Post tad-dfin Second City Cemetery (en) Translate
Familja
Missier Fedir Kvitka
Aħwa
uri
Edukazzjoni
Lingwi Ukren
Russu
Okkupazzjoni
Okkupazzjoni ġurnalist
kittieb
drammaturgu
prożatur
kritiku letterarju
Psewdonomu Основьяненко
Moviment artistiku ħrafa
povest
vaudeville (en) Translate
rumanz
reċta

Ħajja u xogħol immodifika

Hryhorii Kvitka-Osnovianenko twieled fl-1778 fil-villaġġ ta' Osnova, qrib il-belt ta' Kharkiv, f'familja nobbli Ukrena.[2] Huwa adotta l-psewdonimu "Osnovianenko", b'referenza għall-villaġġ fejn twieled, meta beda l-karriera letterarja tiegħu.[3]

Fl-1812, G. F. Kvitka-Osnovianenko beda l-attivitajiet soċjali tiegħu. Inħatar bħala d-direttur ta' teatru lajk regolari ġdid f'Kharkiv. Kvitka-Osnovianenko baqa' jgħożż it-teatru tul ħajtu kollha. Iktar 'il quddiem, din l-imħabba għat-teatru wasslitu biex jikteb xogħlijiet teatrali wkoll. Fl-1841, huwa kiteb id-dramm teatrali msejjaħ l-"Istorja tat-Teatru ta' Kharkiv".[4]

Kvitka-Osnovianenko kien wieħed mill-iktar proponenti bikrin tal-Ukren bħala lingwa letterarja u beda jippubblika fl-ewwel ġurnali letterarji bl-Ukren li ġew stampati f'Kharkiv fil-bidu tas-seklu 19.[5] Bħall-biċċa l-kbira tal-kontemporanji tiegħu fix-xena letterarja Ukrena, huwa kiteb ukoll bir-Russu.[6] Huwa kkorrisponda b'mod rispettuż ma' Taras Shevchenko, u baqa' aġġornat b'mod kostanti mal-ħajja letterarja. Huwa kien ħbieb ma' Nikolai Gogol, u jista' jkun li l-ispettaklu teatrali ta' Gogol L-Ispettur tal-Gvern kienet ispirata mix-xogħlijiet teatrali satiriċi ta' Kvitka-Osnovianenko Il-Viżitatur mill-Kapitali jew Inkwiet f'Raħal Distrettwali, li għandhom ġrajja u sensiela ta' karattri simili ħafna.[7]

Ix-xogħlijiet tiegħu bil-lingwa Ukrena fil-biċċa l-kbira tagħhom kienu ta' natura satirika u ċajtiera, iżda huwa kiteb ukoll proża iktar serja, bħar-rumanz sentimentali tiegħu Marusia. Huwa beda l-proża klassiċista Ukrena bir-rumanz Marusia. Skont l-istqarrija tiegħu stess dwar ir-rumanz, huwa kitbu "biex juri lil min ma kienx jemmnu li wieħed jista' jikteb xi ħaġa ġentili u li tmisslek qalbek bil-lingwa Ukrena".[8]

Huwa pprova wkoll jikteb bil-ġeneru Gotiku bl-Għid ta' Raġel Mejjet (1834).[9]

Rumanzi storiċi immodifika

 
L-awtografu tal-kittieb

Fost ix-xogħlijiet storiċi ta' interess hemm Rendikont Storiku u Statistiku ta' Slobozhanshchina (1838), Fir-Riġmenti ta' Sloboda u Ukreni (1841), kif ukoll Storja tat-Teatru f'Kharkiv (1841).

Fis-snin 30 tas-seklu 19, Kvitka kiteb storja lirika fantastika dwar l-istabbiliment tal-belt ta' Kharkiv f'nofs is-seklu 17 mal-antenat tiegħu Andrei Kvitka. Din l-istorja, ippubblikata fil-ġabra ta' xogħlijiet tiegħu, mhijiex appoġġata minn xi sors partikolari u qatt ma ġiet ikkunsidrata bis-serjetà minn xi storiku.

L-iżjed xogħlijiet famużi immodifika

  • «Конотопська відьма» (Is-Saħħar ta' Konotop) (1833)
  • «Маруся» (Marusia) (1832)
  • «Салдацький патрет» (Ritratt ta' Suldat) (1833)
  • «Сватання на Гончарівці» (Il-Korteġġament f'Goncharivka) (1835)
  • «Пан Халявський» (Is-Sur Khalyavsky) (1839)
  • «Сердешна Оксана» (Oksana Qalbiena) (1841)
  • «Козир-дівка» (It-Tfajla) (1838)
  • «Ганнуся» (Hannusya) (1839)
  • «Шельменко-волосний писар» (L-iskrivan Shelmenko-volost) (1829)

Films immodifika

Dawn il-films huma bbażati fuq ix-xogħlijiet tiegħu:

  • Il-Korteġġament f'Goncharivka (1958)
  • Shelmenko l-Myrmidon (1910, 1911, 1957)
  • Shelmenko l-Myrmidon (1971)
  • Is-Saħħar (1990, 2 a; ibbażat fuq l-istorja "Is-Saħħar ta' Konotop")
 
Il-qabar tal-kittieb f'Kharkiv

Dokumentarji dwaru immodifika

  • "Hryhorii Kvitka-Osnovianenko" (1979)
  • "Kvitka-Osnovianenko" (1988)

Kritika immodifika

Il-kisba letterarja ta' Kvitka-Osnovianenko donnha kienet suġġett polarizzanti għall-kritiċi tal-kultura Ukrena. Minn naħa, bħala wieħed mill-ewwel kittieba popolari li uża l-lingwa Ukrena, huwa jitqies bħala wieħed mill-fundaturi tal-letteratura Ukrena. Min-naħa l-oħra, bosta studjużi Ukreni prominenti, inkluż Ivan Franko, Mykola Zerov, u Dmytro Chyzhevsky, qiesu x-xogħol tiegħu bħala reazzjonarju u konservattiv u kienu xettiċi rigward l-immaġni sentimentali u pastorali li ta tal-Ukrajna u tal-Ukreni.[5]

Referenzi immodifika

  1. ^ "Ukraine | History, Flag, Population, President, Map, Language, & Facts | Britannica". www.britannica.com (bl-Ingliż). Miġbur 2022-03-24.
  2. ^ Smoliĭ V. A.; Onoprii︠e︡nko Oksana (2001). Golden book of Ukrainian elite. Kompanii︠a︡ "I︠E︡vroimidz︠h︡". ISBN 978-966-7867-11-9.
  3. ^ Encyclopædia Britannica. Encyclopædia Britannica. 1973. ISBN 978-0-85229-173-3.
  4. ^ "Kvitka-Osnovyanenko". kharkov.vbelous.net. Miġbur 2022-03-24.
  5. ^ a b Shkandrij Myroslav (9 ta' Ottubru 2001). Russia and Ukraine: Literature and the Discourse of Empire from Napoleonic to Postcolonial Times. McGill-Queen's Press - MQUP. p. 126. ISBN 978-0-7735-2234-3.
  6. ^ Terras Victor (25 July 1990). Handbook of Russian Literature. Yale University Press. p. 241. ISBN 978-0-300-04868-1.
  7. ^ Terras Victor (25 ta' Lulju 1990). Handbook of Russian Literature. Yale University Press. p. 241. ISBN 978-0-300-04868-1.
  8. ^ Potichnyj Peter J. (1992). Ukraine and Russia in Their Historical Encounter. CIUS Press. p. 242. ISBN 978-0-920862-84-1.
  9. ^ Krys Svitlana, Between Comedy and Horror: The Gothic in Hryhorii Kvitka-Osnovianenko’s Dead Man’s Easter (1834). Slavic and East European Journal (SEEJ) 55.3.