Filofobija hija definita bħala l-biża persistenti, mhux ġustifikata u anormali li wieħed iħobb jew iħobb persuna. Konsegwenza tal-filofobija tista’ tkun “anoressja sentimentali”, li tkun in-nuqqas ta’ xewqa, f’dan il-każ kemm sentimentali kif ukoll sesswali.

Is-suġġett filofobiku jesperjenza attakki ta’ dipressjoni għax jibża’ li fil-futur jista’ jweġġa’ mis-suġġett l-ieħor li għalih iħoss mħabba, iżda fl-istess ħin iħoss sens ta’ attrazzjoni fiżika u morali lejn ir-raġel jew il-mara. Fl-aktar fażijiet akuti tagħha din il-biża’ tippreżenta dispnea, iperidrożi, dardir, takikardija, aġitazzjoni u sintomi tipiċi oħra ta’ ansjetà. Il-filofobija ġeneralment tkun dovuta għal nuqqas ta’ affezzjoni (anke nuqqas tagħha) fit-tfulija li mbagħad tiġi stmata żżejjed mis-suġġett inkwistjoni. Il-kultura psikodinamika minflok tirreferi l-filofobija għal interazzjonijiet primarji frustranti jew trawmatiċi bejn l-omm u t-tfal (ara l-istudji ta ’ René Spitz dwar l-ospitalità u s-sekwestru ta’ John Bowlby.) Il-biża’ li dan jista’ jerġa’ jseħħ tiżviluppa fl-istess ħin mal-filofobiku. Dan jikkawżalu diżordni mentali kull darba li persuna oħra tipprova tirrelata miegħu, speċi ta’ “awto-difiża” attivata mill-organiżmu li jassoċja t-tbatija mal-imħabba.