Katerina II tar-Russja

Katerina II Alekseevna tar-Russja, bir-Russu: Екатерина II Алексеевна, Ekaterina II Alekseevna (Szczecin, 21 ta' April 1729 – Puškin, 6 ta' Novembru 1796), magħrufa bħala Katerina l-Kbira, kienet imperatriċi tar-Russja mill-1762 sa mewtha. Kienet wieħed mill-eżempji l-iżjed importanti ta' sovran imdawwal.

L-imperatriċi Katerina II tar-Russja

Twieldet Sofia Federica Augusta, bint il-prinċep Ġermaniż ta' Anhalt-Zerbst u fl-1745, ta' 16-il sena, iżżewġet lill-Granduka Pietru Fëdorovič, eredi għat-tron Russu. Kienet mara intelliġenti, kolta u sensittiva u ma damitx ma nfirdet minn żewġha li kien żorr u goff. Pietru III tilef l-appoġġ tal-Gwardja u ċ-ċirku tan-nies tal-qorti billi kien ixaqleb lejn il-Prussjani u għalhekk ġie depost. Imbagħad fl-20 ta' Ġunju 1762, Katerina II, telgħet fuq it-tron u ftit jiem wara żewġha miet fil-ħabs. L-imperatriċi l-ġdida ġiet akkużata li kienet il-kawża tal-mewt tiegħu. Taħt it-tmexxija tagħha, l-imperu Russu sar dejjem iżjed qawwi u kellu influwenza kbira fl-Ewropa.

Billi riedet tapplika l-prinċipji, li kienet segwaċi tagħhom, għall-metodu tat-tmexxija tagħha, bdiet bil-ħolqien ta' kodiċi ġdid ispirat mill-ideat tal-enċiklopedisti. Fl-istess ħin bl-għajnuna tal-favoriti tagħha, li kienet tavda fihom, b'mod partikolari Grigorij Orlov u Grigorij Potëmkin, u anki bis-suċċess tal-ġenerali bħal Pëtr Rumjancev u Aleksandr Suvorov, u l-ammiralli bħal Fëdor Ušakov, espandiet malajr l-eġemonija Russa f'bosta territorji: fil-punent kien hemm l-annessjoni tat-territorju kbir li kisbet meta xoljiet il-Konfederazione zjoni Polakka-Litwana, wara l-gwerer Russo-Torok l-imperu Russu okkupa l-Krimea u, lejn il-lvant estrem bdiet il-kolonizzazzjoni tal-Alaska.

Katerina kienet tammira ħafna 'l Pietru l-Kbir u kompliet timmodernizza ir-Russja tal-Punent billi timxi mal-idejat tal-assolutiżmu mdawwal: kienet tinteressa ruħha fil-problemi tat-tagħlim u waqfet l-ewwel istitut feminili għat-tagħlim superjuri. Kienet tinteressa ruħha wkoll fil-finanzi u fil-ħolqien ta' bliet żgħar imwaqqfin bl-ordi tagħha. Minkejja dan, il-politika tagħha wasslet biex in-numru tas-servi tal-gleba żdied u dan ġab miegħu skuntentizza fost in-nies u bosta rvelli li ġew imrażżna bil-vjolenza bħal dik immexxija mil-Kożakk Emel'jan Ivanovič Pugačëv.

Minkejja dawn l-ambigwitajiet politiċi, minħabba l-korrispondenza li kellha mal-filosfi illuministi li kienu jfaħħru il-gvern tagħha, il-perjodu tal-ħakma ta' Katerina l-Kbira hu sikwit meqjus bħala l-Epoka tad-Deheb tal-imperu Russu

Bijografija immodifika

Ħajjitha qabel ma saret Imperatriċi immodifika

 
Il-grandukessa Katerina impinġija fl-1745 minn Louis Caravaque

Sofia Federica Augusta ta' Anhalt-Zerbst twieldet fil-21 ta' April, 1729 f'Szczecin, fil-Pomeranja, bint Kristjan Awgustu ta' Anhalt-Zerbst, ġeneral Prussjan, u Ġovanna ta' Holstein- Gottorp, Prinċipessa Ġermaniża. Ommha ma kinetx tagħti kasha għax kienet tippreferli 'l ħuha ż-żgħir Guljiermu Frederiku Kristjan, u Sofia sofriet minn din s-sitwazzjoni.[1] Wara, mikejja li l-familja tagħha ma kinetx ta' l-ogħla linjaġġ, Sofia u ħuha irċevew edukazzjoni ta' livell għoli sew.[2]

 
Katerina II bħala z-zarina tar-Russja impinġija fl-1762 minn Ivan Argunov

Minkejja li ma kinetx partikolarment sabiħa, minn mindu kienet tifla, kellha karattru vivaċi, estrovers, animat minn kurżità mhux tas-soltu, li bih, meta ħadet sehem fil-ballijiet, pranzijiet jew kient tmur fis-salotti tan-nobbiltà, kienet tgħaġġeb lil minn ikellimha[3]. Hemm episodju li juri kemm kellha karattru kburi: meta ppreżentat ruħha quddiem Federiku Guljielmu I tal-Prussja, it-tifla rrefjutat li tbus il-keffa tal-libsa tar-re għax kient qasira wisq u Sofia ma setgħetx tilħaqha.[4] Kienet edukata minn preċettur protestant, imma ż-żagħżugħa Sofia ma kient taqbel xejn mal-viżjoni tad-dinja tal-preċettuor.

Fl-1744, meta kellha biss ħmistax-il sena, iz-zarina Eliżabetta għażlet lil Sofia biex tkun il-mara ta' neputiha Pietru, li ridet tħalli bħala eredi tagħha. Sofia bidlet isimha għal "Katerina" (Ekaterina jew Jekaterina) meta kkonvertiet għall-fidi Russo-Ortodossa. Iż-żwieġ malajr mar ħażin: Pietru, raġel ta' karattru vjolenti u mogħti għas-sakra, wera li kien jobgħod lil martu u kien jimmaltrattaha fil-pubbliku. Katerina ma damitx ma saret popolari fost il-ħafna gruppi qawwijin li kienu jopponu 'l żewġha. Hi ddedikat ruħha għall-qari ta' xogħlijiet tal-filosofija, fosthom ta' Voltaire, Diderot u Montesquieu, u żammet ruħha infurmata dwar x'kien qiegħed jiġri fir-Russja.

Fl-1762, Pietru tela' fuq it-tron bħala Pietru III tar-Russja, imma l-istramberiji tiegħu u l-pulitka tiegħu għamluh mhux popolari ma' dawk il-gruppi li magħhom qabel Katerina kienet żammet u żviluppat relazzjonijiet tajbin. Grigorij Orlov, il-maħbub ta' Katerina, mexxa konfoffa biex tieħu t-tron hi. Inqas imnn sitt xhur wara li tela' fuq it-tron, fis-17 ta' Lulju 1762, Pietru ġie msakkar fil-ħabs fejn miet.

Politika interna immodifika

Katerina kitbet dokument ibbażat fuq il-kitba ta' Cesare Beccaria u Montesquieu, dwar ir-riforma tas-sistema ġudizjarja. Ħalqet kummissjoni li kienet tirrappreżenta l-klassijiet kollha, barra s-servi tal-gleba (il-maġġjoranza tal-popolazzjoni), bl-iskop li tirrivedi l-liġijiet kollha fl-ispirtu tad-dokument. Imma Katerina xoljietha qabbel ma temmet xogħolha, x'aktarx wara bidla fid-direzzjoni fil-pulitka tagħha, ipprovokata mill-irvell tal-bdiewa ta' Emel'jan Pugačëv fl-1773 - 1774.

Katerina rriorganizzat l-amministrazzjoni tal-gubernije (governaturati: reġjuni immexxija minn gvernatur) u tagħthom poter ikbar fuq iż-żoni rurali fil-prevenzjoni ta' rvelli mill-bdiewa. Dan kien proċess li tlesta fl-1775. Ir-riforma ħalqet provinċji u distretti li setgħu jitmexxew aħjar mill-governaturati. Fl-1785 Katerina ppubblikat editt li rrikonoxxa d-dritt tan-nobbiltà li jippreżentaw petizzjonijiet lit-tron, ħelset in-nobbli mis-servizi obbligatorji u mit-taxxi, għamlet in-nobbiltà ereditarja u tat lin-nobbli l-kontroll sħiħ fuq is-servi li jgħixu fuq l-art tagħhom. Barra minn hekk tat xi artijiet tal-kuruna fl-Ukrajna lin-nobbli l-iżjed fidili, u tathom ukoll għadd ta' servi. Inkoraggiet il-kolonizzazzjoni ta' Alaska u ta' erji oħra li kienu għadhom kif intrebħu.

Affarijiet barranin immodifika

 
Katerina II bl-ilbies imperjali

Fl-1764 Katerina qiegħdet lil Stanislao Poniatowski, li qabel kien maħbub tagħha, fuq it-tron tal-Polonja. Ir-Russja, imbagħad, inkorporat parti kbira mill-Polonja bħala riżultat tal-qsim miftiehem mal-Awstrija u l-Prussja (1772, 1793, 1795).

Wara l-Guerra Russo-Torka tal-1768 - 1774, Katerina għamlet lir-Russja potenza dominanti fil-Lvant Nofsani. L-għan tagħha kien li l-Imperu Ottoman jinqasam bejn il-potenzi Ewropej, fuq l-istess skema li ntużat għall-Polonja, imma din id-darba, il-politika tagħha ma rnexxitx kif xtaqet hi. Bil-ħila li m'hemmx dubju li kellu il-maħbub ġdid tagħha Grigorij Aleksandrovič Potëmkin (li diġa kien wera fit-trażżin tal-irvell ta' Emel'jan Pugačëv), annessat il-Krimea fl-1783, disa' snin biss wara li din kienet kisbet l-indipendenza mill-Imperu Ottoman bħala riżultat tal-gwerra Russo-Torka tal-1768 - 1774. Minħabba dan l-Imperu Ottoman beda gwerra oħra, li damet mill-1787 sal-1792 u li intemmet bit-trattat ta' Jassy, li bih ġew legittimati l-preteżi Russi fuq il-Krimea.

Fit-teatru politiku Ewropew Katerina kellha rwol importanti u għamlitha ta' medjatriċi matul il-Gwerra tas-suċċessjoni tal-Bavarja (1778 - 1779) bejn il-Prussja u l-Awstrija. Fl-1780 iffurmat grupp inkarigat li jiddefendi mill-Gran Brittanja, il-vapuri indipendenti matul ir-Rivoluzzjoni Amerikana.

Mill-1788 sal-1790 ir-Russja kienet fi gwerra kontra l-Iżvezja, gwerra li fiha Katerina sabet ruħha tiġġieled ma' kuġinuha Gustavu III tal-Iżvezja. Il-gwerra bdiet meta l-Iżvediżi riedu jieħdu t-territorji tal-Baltiku ċeduti lir-Russja fl-1720. L-Iżvediżi li kienu konvinti li ħa jirbħu lill-għadu malajr, ġarrbu telfit kbar ta' nies u territorji.

Wara li d-Danimarka daħlet fil-gwerra fl-1789, l-affarijiet marru tassew ħażin għall-Iżvediżi, li però, kontra li kien mistenni, irnexxielhom jieħdu l-offensiva fl-1790. L-azzjoni laħqet il-qawwa tagħha fil-battalja ta' Svensksund (illum Ruotsinsalmi, fil-Finlandja) bejn id-9 u l-10 ta' Lulju 1790. Il-flotta Russa, ikkmandata mill-prinċep ta' Nassau, li kellha 232 vapur b'1,200 kanun u 14,000 baħri, iltaqet mal-flotta Żvediża ikkmandata minn Gustavu III innifsu, magħmula minn 200 vapur, 1,000 kanun u 12,500 baħri. Ir-Russi malajr sabu problemi fl-użu tal-artillerija minħabba li l-baħar kien imqalleb waqt li l-Iżvediżi ma kellhomx din il-problrma billi l-vapuri tagħhom kienu ankrati. Fit-tmiem tal-battalja ir-Russi kienu tilfu bejn 50 u 60 vapur u 9,500 baħri. L-Iżvediżi tilfu 6 vapuri biss imma bejn 6,000 u 7,000 baħri. Il-gwerra intemmet bi trattat iffirmat fl-14 ta' Awwissu 1790 li rratifika r-ritorn tat-territorji kkontestati kollha lin-nazzjon tal-oriġni.

L-uniku settur li fih l-ispirazzjoni illuministika influwenzat l-għemil ta' Katerina II kien dak tal-edukazzjoni u s-saħħa: f'Moska u Pietruburgu twaqqfu djar tal-edukazzjoni waqt li fil-bliet importanti infetħu skejjel anki għall-adulti, inbnew sptarijiet ġodda u l-bliet kienu obbligati li jipprovdu tobba u spiżeriji.

Arti u kultura immodifika

Katerina kienet favur l-Illuminiżmu u kienet tqis lilha nfisha bħala filosfu fuq it-tron; saret magħrufa bħala protettriċi tal-arti u tal-letteratura. Kitbet xi kummiedji, rumanzi u memoirs u saret taf lil Voltaire, Diderot u D'Alembert, kollha enċiklopedisti Franċiżi, li min-naħa tagħhom saħħu l-fama tagħha f'kitbithom. Katerina rnexxielha tikkonvinċi l-matematiku Leonhard Euler biex iħalli Berlino u jmur San Pietruburgu.
Fost il-kummiedji li kitbet insbu L-ingannat u Is-saħħar Siberjan miktubin kemm bl-intenzjoni li tgħallem u kemm biex tikkritika xi għedewwa ipotetiċi bħall-mażunerija.

Madankollu, meta fl-1790 Aleksandr Radiščev ipubblika il-Vjaġġ minn San Pietruburgu għal Mosca li avża li ħa jkun hemm irvelli minħabba l-kondizzjonijiet soċjali deplorevoli tal-bdiewa u s-servi - kontra dak li kienu juru lill-imperatriċi fil-Villaġġ Potemkin[5] - Katerina eżiljatu fis-Siberja.

Ħajja privata immodifika

 
Il-Konti Grigory Orlov, pittura ta' Fyodor Rokotov

Matul ir-renju twil tagħha Katerina kellha ħafna maħbubin, li bosta minnhom laħħqithom għal-pożizzjonijiet għolja.[6] Kienet iżżommhom sakemm baqgħu jinteressawha, u mbagħad biex teħles minnhom kienet ittiehom "pensjoni" ta' servi u ħafna art. Il-perċentaġġ tal-flus tal-istat li ntefqu fuq il-qorti tela' minn 10.4% fl-1767 għal 11.4% fl-1781 għal 13.5% fl-1795. Katerina tat 66,000 serv mill-1762 sal-1772, 202,000 mill-1773 sal-1793, u 100,000 f'jum wieħed: it-18 ta' Awwissu 1795.[7] Bl-istess mod kif il-knisja kienet tappoġġaha bit-tama li tieħu l-art tagħha lura, Katerina xtrat il-burokrazija. Mid-19 ta' April 1764, kull amministratur fis-servizz tal-gvern li kien fl-istess grad għal seba' snin tela' grad minnufih. Fit-13 ta' Settembru 1767 ordnat li wara seba' snin fl-istess grad, kull amministratur għandu jieħu promozzjoni anki jekk ma jkunx jistħoqqlu.[7].

Jgħidu li wara li ntemmet ir-relazzjoni ta' mħabba li kellha mal-kunsilier tagħha Grigorij Aleksandrovič Potëmkin, fl-1776, dan għażillha kandidat biex ikun il-maħbub tagħha, bħal Aleksandr Matveevič Dmitriev-Mamonov li kien sabiħ u intelliġenti biżżejjed biex iżommha interessata. Xi wħud minn dawn l-irġiel kienu jħobbuha lura, u hi dejjem uriethom ġenerożità kbira, anki wara t-tmiem tar-relazzjoni. Wieħed minn dawn il-maħbubin, Pyotr Zavadovsky, irċieva received 50,000 rublu, pensjoni ta' 5,000 rublu, u 4,000 bidwi fl-Ukrajna wara li ħelset minnu fl-1777.[8] L-aħħar maħbub tagħha kien il-prinċep Platon Zubov, 40 sena iżgħar minnha. L-independenza sesswali tagħha bdiet ħafna leġġendi.[9]

Fil-memoirs tagħha , Katerin qalet li l-ewwel maħbub tagħha, Sergéi Saltykov, kien missier binha Pawlu, però Pawlu kien jixbaħ lil żewġha, Pietru.[10] Katerina kellha tifel illeġittmu, Alekséi Bobrinskói, minn Grigorij Orlov. Dan it-tifel kient iżommu Tula, 'l bogħod mill-qorti (iktar tard Pawlu għamlu Konti). Sena qabel Katerina u Orlov kellhom tifla jisimha Eliżabetta Alexandrovna Alexeeva,[11] (twieldet San Pietruburgu, 1761 – mietet 1844). Fl-1787 iżżewġet lil Friedrich Maximilian Klinger u minn dan iż-żwieġ kellha tifel, Alessandru, li milli jidher miet żgħir fl-1812. Binha Pawlu sar iz-zar Pawlu I tar-Russja. Katerina indifnet fil-Katidral ta' San Pietru u San Pawl f'San Pietruburgu.

Katerina II fil-kultura popolari immodifika

 
Katerina II tard f'ħajjitha f'ritratt ta' Levitsky

Il-persunaġġ straordinarju ta' Katerina tar-Russja, barra minn għadd kbir ta' kotba u saġġi, welled ukoll għexur ta' spettakli teatrali (ta' min isemmi il-kummiedja Whom Glory Still Adores, miktuba minn George Bernard Shaw) u films, ibbażati fuq ħajjitha u l-persunaġġ mitiku tagħha. Fil-films interpretawha l-ikbar attriċi tal-aħħar seklu: Minn Marlene Dietrich (The Scarlet Empress, 1934) sa Bette Davis (John Paul Jones, 1959), minn Tallulah Bankhead (A Royal Scandal, 1945) sa Jeanne Moreau (Great Catherine, 1968) u Viveca Lindfors (La tempesta, 1958).

Il-lat tal-kilba sesswali tal-karattru tagħha affaxxina l-attriċi Mae West li, fis-snin 40, wara li ppruvat tagħmel film dwar il-persunaġġ tagħha, fl-1944 telgħet spettaklu teatrali, bit-titlu Catherine Was Great fi Broadway. Din kienet parodija tal-istorja ta' Katerina u fih dehret imdawra b' "għassa imperjali" ta' ħafna rġiel żagħżagħ muskolużi.[12]

Films immodifika

  • Forbidden Paradise ta' Ernst Lubitsch, taħdem Pola Negri (1924) (ispirat mill-figura ta' Katerina)
  • The Eagle, ta' Clarence Brown, taħdem Louise Dresser (1925])
  • Casanova ta' Alexandre Volkoff, taħdem Suzanne Bianchetti (1927)
  • Le joueur d'échecs ta' Raymond Bernard, taħdem Marcelle Charles Dullin (1927)
  • Spielereien einer Kaiserin ta' Vladimir Strizhevsky, taħdem Lil Dagover (1930)
  • The Rise of Catherine the Great ta' Paul Czinner, Alexander Korda, taħdem Elisabeth Bergner (1934)
  • The Scarlet Empress ta' Josef von Sternberg, taħdem Marlene Dietrich (1934)
  • Nothing Sacred ta' William A. Wellman, taħdem Elinor Troy (1937)
  • Le Joueur d'échecs ta' Jean Dréville, taħdem Françoise Rosay (1938)
  • Cossacks in Exile ta' Edgar G. Ulmer, taħdem L. Biberowich (1939)
  • A Royal Scandal ta' Otto Preminger, taħdem Tallulah Bankhead (1945)
  • Il cavaliere misterioso ta' Riccardo Freda, taħdem Yvonne Sanson (1948)
  • Shadow of the Eagle ta' Sidney Salkow, taħdem Binnie Barnes (1950)
  • Admiral Ushakov ta' Mikhail Romm, taħdem Olga Zhiznyeva (1953)
  • La tempesta ta' Alberto Lattuada, taħdem Viveca Lindfors (1958)
  • John Paul Jones ta' John Farrow , taħdem Bette Davis (1959)
  • Caterina di Russia ta' Umberto Lenzi , taħdem Hildegard Knef (1963)
  • Great Catherine ta' Gordon Flemyng , taħdem Jeanne Moreau (1968)
  • Emel'jan Pugačëv ta' Aleksei Saltykov , taħdem Vija Artmane (1980)
  • E Caterina regnò ... sensiela f'żewġ puntati għat-televiżjoni, jaħdmu Julia Ormond u Vanessa Redgrave(1991)
  • Caterina di Russia jaħdmu Catherine Zeta Jones u Omar Sharif(1996)
  • Russkiy bun ta' Aleksandr Proshkin, taħdem Olga Antonova (2000)
  • Russkij Kovčeg ta' Aleksandr Sokurov , jaħdmu Mariya Kuznetsova, Natalya Nikulenko (2002)

Unuri immodifika

  •   Gran Mastru tal-Ordni ta' Sant'Andrija
  •   Gran Mastru u Dama tal-ewwel klassi tal-Ordni Imperjali ta' San Ġorġ
  •   Gran Mastru tal-Ordni ta' San Vladimiru
  •   Gran Mastru tal-Ordni Imperjali ta' Sant'Alexander Nevsky
  •   Gran Mastru tal-Ordni ta' Sant'Anna
  •   Gran Mastru u Dama tas-Salib il-Kbir tal-Ordni ta' Santa Katerina

Bibljografija immodifika

  • Hélène Carrère d'Encausse, Catherine II, Un âge d'or pour la Russie, Fayard, 2002
  • Henri Troyat, Catherine la Grande, J'ai lu, 2001. ISBN 978-2-290-31911-6.
  • Gian Dàuli, La grande Caterina. Caterina II di Russia, Milan, Aurora, 1934.
  • Zoe Oldenbourg, La grande Caterina, Ruma, Casini, 1968.
  • Gina Kaus, La grande Caterina, Firenze, Giunti Martello, 1981.
  • De Madariaga, Isabel, Catherine the Great: A Short History. Yale University Press, New Haven u Londra, 1993. ISBN 0-300-04845-9 (legatura iebsa), ISBN 0-300-05427-0 (legatura ratba).
  • Dixon, Simon, Catherine the Great, Ecco, 2009. ISBN 978-0-06-078627-4.
  • Fisher, Alan W., Enlightened Despotism and Islam under Catherine II, Slavic Review 27 (4): 542–553, 1968.
  • Hosking, Geoffrey, Russia: People and Empire, 1552–1917. Harvard University Press, (1997).
  • Klier, John D, The Ambiguous Legal Status of Russian Jewry in the Reign of Catherine II, Slavic Review 35 (3): 504–517, (1976).
  • Kolchin, Peter, Unfree Labor: American Slavery and Russian Serfdom, Cambridge, Massachusetts, 1990 [ippubblikat 1987].

Ħoloq esterni immodifika

Referenzi immodifika

  1. ^ Troyat, 1979, op. cit., p. 8.
  2. ^ Troyat, 1979, op. cit., p. 8.
  3. ^ Troyat, 1979, op. cit., p. 8.
  4. ^ Troyat, 1979, op. cit., p. 9.
  5. ^ Raħal falz li inbena biex jimpressjona 'l Katerina
  6. ^ Alexander J., Catherine the Great, life and legend
  7. ^ a b Pipes R., Russia under the old regime
  8. ^ Farquhar Michael, A Treasure of Royal Scandals, Penguin Books, New York, 2001. ISBN 0-7394-2025-9
  9. ^ Alexander, John T. Catherine the Great: Life and Legend, New York: Oxford University Press, 1989, pp. 332-35
  10. ^ Genealogical database by Herbert Stoyan. Skont dan is-sit, Katerina kellha żewġt itfal miż-żwieġ tagħha ma' Pietru III qabel ma twieled Pawlu, wieħed fl-14 ta' Dicembru 1752 u l-ieħor fit-2 jew it-3 ta' Awwissu 1753. Is-sess ta' dawn l-ulied ma nafuhx. Id-data tat-tmiem tat-tieni tqala tista' turi li kellha korriment. Wara Pawlu, Katerina kellha tifla, il-Grandukessa Anna Petrovna, f'San Pietruburgu fl-20 ta' Diċembru 1757. Bħal fil-każ ta' Pawlu, skont l-għajdut, missier din it-tarbija kien il-maħbub ta' ommha li dak iż-żmien kien Stanisław August Poniatowski, imma dawn għajdut biss. Il-Grandukessa Anna mietet f'Petergof fid-19 ta' Marzu 1759 meta kellha biss ħmistax-il xahar.
  11. ^ [1]
  12. ^ Shafer Yvonne, American Women Playwrights, 1900–1950, Peter Lang Publishing Inc., 1995, ISBN 0-8204-2142-1