Tomaso Albinoni: Differenza bejn il-verżjonijiet

Content deleted Content added
mNo edit summary
Linja 1:
{{Infobox bijografija}}
'''Tomaso Giovanni Albinoni''' (8 ta' Ġunju 1671 - 17 ta' Jannar 1751) kien kompożitur tal-[[mużika Barokka|Barokk Taljan.]] IlIx-xogħlijiet tiegħu jinkludu opri, kunċerti, sonati għal wieħed sa sitt strumenti, sinfoniji, u kantati sologħal wieħed.<ref>Norwich, John Julius (1990). Oxford Illustrated Encyclopedia Of The Arts. USA: Oxford University Press. pp. 11. ISBN 978-0198691372. [https://archive.org/details/oxfordillustrate00norw|paġni%7Cpaġni=][https[iarchive://archive.org/details/oxfordillustrate00norw/page/11 |11]]</ref> Filwaqt li fi żmienu kien famuż bħala kompożitur tal-opra, illum il-ġurnata huwa aktar magħruf għall-mużika strumentali tiegħu, speċjalment il-kunċerti.<ref name="britannica">Tomaso Giovanni Albinoni fl-Encyclopædia Britannica [https://www.britannica.com/biography/Tomaso-Giovanni-Albinoni]</ref> NiftakruhĦafna jafuh ukoll għax-xogħol popolari tiegħu imsejjaħ "[[Adaġju fil-minuri|Adagio fis-Sol minuri]]", li waqt li hu attribwit lilu, jgħidu li kitbu [[Remo Giazotto]] [[Mużikologu|, mużikologu]] u kompożitur tas-seklu 20, li kien katalogatur tax-xogħlijiet ta' Albinoni.<ref>[http://www.classicfm.com/composers/albinoni/music/tomaso-albinoni-adagio-g-minor/]</ref>
 
== Bijografija ==
Twieled [[Venezja]], ir-Repubblika ta’ Venezja, minn Antonio Albinoni, negozjant għani tal-karti u studja l-vjolin u l-kant. Nafu relattivament ftit dwar ħajtu, li huwa sorprendenti meta nqisu l-istatura kontemporanja tiegħu bħala kompożitur, u l-perjodu ddokumentat sewwa li għex fih. Fl-1694 iddedika l-Opus 1 tiegħu lill-Kardinal [[Pietro Ottoboni (kardinal)|Pietro Ottoboni]] (neputi tal- [[Papa Alessandru VIII]] ), Venezjan bħalu. L-ewwel opra tiegħu, ''Zenobia, regina de Palmireni'', ittellgħet Venezja fl-1694. Jista' jkun li Albinoni kien impjegat fl-1700 bħala vjolinist ma' Karlu IV, Duka ta' Mantova, li lilu ddedika l-ġabra Opus 2 tiegħu ta' mużika strumentali. Fl-1701 kiteb is-suites Opus 3, popolari ħafna, u ddedika dik il-kollezzjoni lil [[Ferdinando de 'Medici, il-Gran Prinċep tat-Toskana|Ferdinando de'medici, il-Gran-Prinċep tat-Toskana.]]<ref name="britannica"></ref>
 
Fl-1705, iżżewweġ lil Margherita Rimondi; Antonino Biffi, il- ''maestro di cappella'' ta ’ San Marco kien xhud, u jidher ċar li kien ħabib ta’ Albinoni. Madankollu jidher li AlninoniAlbinoni ma kellu l-ebda rabta oħra ma’ma' dik l-istituzjoni mużikali, l-aqwa waħda ta' Venezja, u kiseb il-fama bikrija tiegħu bħala kompożitur tal-opra f’ħafna bliet fl-Italja, fosthom Venezja, [[Ġenova]], [[Bolonja]], [[Mantova]], [[Udine]], [[Piacenza]], u [[Napli]] . Matul dan iż-żmien, kien ukoll jikkomponi mużika strumentali bl-abbundanza: qabel l-1705, kien jikteb l-aktar [[Trio sonata|sonati għal tlieta]] u [[Kunċert għall-vjolin|kunċerti għall-vjolin]], iżda bejn dakidak iż-żmien u l-1719 kiteb [[Sonata (mużika)|sonati]] għal wieħed u kunċerti għall-oboe.<ref name="britannica"></ref>
 
B'differenzaKontra milll-biċċa l-kbira tal-kompożituri kontemporanji, jidher li qatt ma fittex kariga fil-knisja u lanqas f'qorti nobbli, imma mbagħad kellu mezzi indipendenti u seta' li jikkomponi l-mużika mingħajr qliegħħlas. Fl-1722, Massimiljanu II Emanwel, l-Elettur tal-Bavarja, li lilu Albinoni kien iddedika sett ta' tnax-il kunċert, stiednu biex jidderieġi tnejn mill-tiegħukunċerti fitiegħu [[Munich]].
 
Madwar l-1740, ġabra ta' sonati għall-vjolin ta' Albinoni ġiet ippubblikata fi Franza bħala xogħol postum, u l-istudjużi assumew għal ħafna żmien li dan kien ifisser li Albinoni kien miet sa dak iż-żmien. Madankollu, jidher li għex f'Venezja fl-oskurità; dokument fil-parroċċa ta' San Barnaba jindika li Tomaso Albinoni miet f’Venezja fl-1751, bid-dijabete mellitus.<ref>Giazotto, Remo (1945) Tomaso Albinoni: musico di violino dilettante veneto: (1671–1750) : con il catalogo tematico delle musiche per strumenti, 197 esempi musicali e 14 tavole fuori testo; Milano F.lli Bocca.</ref>
Linja 13:
== Il-mużika u l-influwenza ==
[[Stampa:Albinoni_-_Egizio_-_Colla_by_Pietro_Bettelini.png|daqsminuri| Inċiżjoni tal-kompożituri Taljani Tomaso Albinoni, Domenico Gizzi (Egizio) u Giuseppe Colla minn Pietro Bettelini, fuq tpinġija ta' Luigi Scotti]]
Ħafna mix-xogħlijiet operistiċi tiegħu ntilfu, l-aktar minħabba li ma ġewx ippubblikati matul ħajtu. Madankollu, ġew ippubblikati disa' kollezzjonijiet ta' xogħlijiet strumentali. Dawn intlaqgħu b'suċċess konsiderevoli u reġgħu ġew stampati spiss. Allura llum aktar hu magħruf bħala kompożitur tal-mużika strumentali (99 sonata, 59 kunċert u 9 sinfoniji). F’ħajtu dawn ix-xogħlijiet tkienu meqjusin tal-istess livell bħal dawk ta’ [[Arcangelo Corelli]] u [[Antonio Vivaldi]] . Id-disa’ kollezzjonijiet tiegħu ppubblikati l-Italja, Amsterdam u Londra kienu kienu ddedikati jew finanzjatiiffinanzjati minn lista impressjonanti ta’ nobbli tan-Nofsinhar tal-Ewropa. Albinoni kiteb mill-inqas ħamsin opra, li minnhom tmienja u għoxrin ittellgħu Venezja bejn l-1723 u l-1740. Albinoni nnifsu sostna li kiteb 81 opra (billi sejjaħ it-tieni opra mill-aħħaaħħar fil-librett tagħha, it-80 opra tiegħu). <ref name="Grove1">.Michael Talbot, "Tomaso Albinoni", Grove Music On-line. Oxford Music On-line, [http://www.oxfordmusiconline.com/subscriber/article/grove/music/00461 ]</ref> <ref name="baroquemusic.org">[http://www.baroquemusic.org/bqxalb.html Baroque Composers and Musicians: Tomaso Albinoni]</ref> Minkejja l-produzzjoni operistika enormi tiegħu, illum huwa l-iktar magħruf għall-mużika strumentali tiegħu, speċjalment il-kunċerti għall-oboe (mill-ġabra ''12 Concerti a cinque'' op. 7 u, l-iktar mill-ġabra famuża ħafna, ''[[12 Concerti a cinque (Albinoni)|12 Concerti a cinque]]'' op. 9). Huwa l-ewwel Taljan li nafu li uża l-oboè bħala strument solo fil-kunċerti (c. 1715, fl-op. 7 tiegħu) u li ppubblika xogħlijiet bħal dawn.<ref>George J. Buelow, [https://books.google.com/books?id=aw1TTtpp4FwC&pg=PA467 ''A history of baroque music''], Indiana University Press, 2004, p. 467.</ref> Barra minn hekk Albinoni dan l-istrument użah spiss fix-xogħlijiet ''da camra'' u fl-opri tiegħu.
 
Il-mużika strumentali tiegħu ġibdet ħafna attenzjoni minnta' [[Johann Sebastian Bach]], li kiteb mill-inqas żewġ fugi fuq it-temi ta' Albinoni (''Fuga fil-La maġġuri fuq tema ta’ta' Tomaso Albinoni,'' BWV 950, u ''Fugue ifis-Si minuri fuq tema ta' ’TomasoTomaso Albinoni'', BWV 951) u spiss uża l-aemonijiarmoniji baxxi tiegħu għal eżerċizzji armoniċi tal-istudenti tiegħu. Parti mix-xogħol ta' Albinoni ntilfet fit-[[It-Tieni Gwerra Dinjija|Tieni Gwerra Dinjija]] bil-qerda tal-Librerija Statali ta’ Dresden . Riżultat ta' dan, ftit li xejn huwa magħruf minn ħajtu u l-mużika tiegħu wara xi l-1710.
 
IlXi nies jaħsbu li l-famuż ''Adagio fis-Sol minuri'', is-suġġett ta' ħafna recordings moderni, xi nies jaħsbu li hukien ingannċajta mużikali kompostkomposta minn [[Remo Giazotto]] . Madankollu, sejba mill-mużikologu Muska Mangano, l-aħħar assistent ta’ Giazotto qabel mewtu, tefgħet xi dubju fuq dak it-twemmin. Fost id-dokumenti ta' Giazotto, Mangano skopra traskrizzjoni moderna miktuba bl-idejn imma indipendenti tal-[[Bass figurat|baxx ċifrat]], u sitt battuti frammentarji tal-ewwel vjolin, "li għandom fir-rokna ta' fuq tal-lemin timbru li jiddikjara b'mod ċert li ttieħed mill-oriġinal li kien Dresden.". Dan jipprovdi appoġġ għar-rakkont ta' Giazotto li huwa bbażakien ibbaża l-kompożizzjoni tiegħu fuq sors li kien jeżisti qabel.<ref>Nicola Schneider, "La tradizione delle opere di Tomaso Albinoni a Dresda", tesi di laurea specialistica (Cremona: Facoltà di musicologia dell'Università degli studi di Pavia, 2007): pp. 181–86.</ref>
 
== Referenzi ==