|
=== F'Ruma għall-ewwel darba ===
[[Stampa: Michelangelo Bacchus.jpg|thumb|left|Il-''Bakku'' tal-Mużew tal-Bargello, [[Firenze]], (1496-1498) .]]
Mikelanġlu telaq minnlejn [[Ruma]] fl-20 ta' Ġunju, 1496. L-ewwel xogħol li għamel hemm kien statwa ta' ''Bakku'' ta' qies naturali, tixbaħ ħafna l-istatwi klassiċi li kienet ordnata mill-Kardinal Riario u meta dan tkeċċa akkwistaha il-bankier Jacopo Galli. Aktar tard inxtrat minn [[Francesco I de Medici]] u issa tinżamm fil-mużew tal-[[Bargello]] ta' Firenze<ref name=DDAA> Historia Universal del Arte: Vol. XI, 1984, Madrid, ed. Sarpe, ISBN 84-7291-588-3</ref>. [[Aschanio Condivi]] kien l-ewwel wieħed li qabbel l-istatwa max-xogħlijiet tal-antikità klassika: {{Iċċita| ''... dan ix-xogħol, fl-għamla u l-maniera tiegħu, f'kull waħda mill-partijiet tiegħu, jaqbel mad-deskrizzjoni tal-kittieba antiki, id-dehra ferrieħa tiegħu: l-għajnejn b'ħarsa furtiva u mimlijin żina, bħal dawk li taw ruħhom iż-żejjed għall-pjaċiri tal-inbid. F'idu l-leminija iżomm tazza, qiesu fil-waqt li ħa jixrob, u jħares lejha bl-imħabba, ħa jtiegħem it-tjubija tax-xarba li vvinta; għall-din ir-raġuni hu rrappreżentat inkurunat bil-weraq tad-dielja mibruminminsuġin f'kuruna... F'idu x-xellugija għandu għanqud għeneb, u jitgħaxxaq bih hemm satir żgħir ferrieħi u vivaċi ħdejn saqajh.''}}
Dan huwa ċarament l-ewwel xogħol kbir ta' Mikelanġlu, fejn tidher il-karatteristika kostanti tas-sesswalità fl-iskultura tiegħu u s-simbolu tal-ispirtu tal-edoniżmu klassiku li [[Savonarola]] u s-segwaċi tiegħu riedu jqaċċtu minn Firenze<ref> Hodson (2000), p.32 </ref>.
Fl-1497 bl-għajnuna tal-kollettur Galli li semmejna, il-kardinal Francés Jean Bilhères de Lagraulas ordnalu statwa tal-[[Pietà]] bħala monument għall-możulew tiegħu fil-kappella ta' Santa Petronilla fl-bażilika antika ta' San Pietru, u li iktar tard tqegħdet fil-binja ġdida ta' [[Bramante]].
L-oriġinalità li biha Mikelanġlu ttratta dan ix-xogħol tidher f'fil-mod kif qata' drammatikament minn dawk li qabel kienu ppruvawħadmu fuq dan is-suġġett, liu dejjem urew in-niket kbir tal-omm bit-tifel mejjet f'dirgħajha. Mikelanġlu, għamel il-Madonna serenażgħażugħa ħafna, tikkonċentraserena u żgħażugħa ħafnamħassba, u 'l Kristu qiesu rieqed mingħajr l-ebda sinjal f'ġismu tal-martirju li kien sofra: l-iskultur warrab kważi kull dehra ta' wġiegħ ħlief biżżejjed biex iġiegħel l-ispettatur li jirrifletti fuq il-mument kbir tal-mewt<ref name=Bozal>Bozal Valeriano, ''Historia del Arte: La escultura'', Barcelona, ed. Carroggio, 1983, ISBN 84-7254-313-7.</ref>.
Dan l-uniku xogħol ta 'Mikelanġlu li hu ffirmat: Fuq it-terħa ta' fuq sider il-Madonna kiteb:
<center>
[[Stampa:Michelangelo's Pieta 5450 cut out black.jpg|thumb|300px|center|Il-''Pietà'' tal-bażilika ta' San Pietru tal-[[Vatikan]], (1496)]]
Reċentement ġie attribwit lil Mikelanġlu ''Kurċifiss'' tal-[[avorju]], iddatatbid-data ta' 1496-1497. Din ix-xbiha qegħda fil-monasteru ta' Montserrat u tirrappreżenta, skont l-istoriku Anscari Mundó, l-aħħar agunija ta' Kristu, rasu inklinata lejn il-lemin, ħalqu miftuħ u għajnejh kważi magħluqin, huwa nkurunat bix-xewk, b'ġisem ta' żagħżugħ b'dirgħajh miftuħin, mgħotti b'terħa mitwija bil-piegi irregolari marbuta b'ħabel doppju. Għandu anatomija tajba, realistika ħafna u juri l-ferita fuq il-lemin tal-kustilji. It-tul tiegħu hu 58.5 ċm. Mundó jaħseb li akkwistah l-Abbati Marcet fl-1920 matul vjaġġ lejn Ruma metau ħaseb kien ix-xogħol ta' [[Ghiberti]]. Fl-1958 tqiegħed fuq l-altar maġġur tal-Bażilika ta' Montserrat fejn jinsab issa.<ref>Mundó, Anscari M. (2006), ''Un Santcrist d’ivori de Miquel Àngel Buonarroti?'' Barcelona: Publicacions de l’Abadia de Montserrat. ISBN 84-8415-784-9 (Katalan)</ref>.
=== Lura fi-Toskana ===
|
